Jedźcie do Treblinki (pdf)

Halina Birenbaum

JEDŹCIE DO TREBLINKI

  1. Jedźcie do Treblinki
    Otwórzcie oczy szeroko
    Wyostrzcie słuch
    Wstrzymajcie oddech
    wsłuchajcie się w głosy wydobywające się tam
    spod każdego ziarenka ziemi –
  2. jedźcie do Treblinki
    Oni czekają na was, spragnieni głosu waszego życia
    znaku waszego istnienia, kroku waszych nóg
    ludzkiego spojrzenia
    rozumiejącego, pamiętającego
    powiewu miłości na Ich prochy –
  3. jedźcie do Treblinki
    z własnej, wolnej woli
    jedźcie do Treblinki w potędze bólu nad okropnościami
    tu dokonanymi
    z głębi zrozumienia i serca, które płacze, nie godzi się
    wysłuchajcie Ich tam wszystkimi zmysłami
  4. jedźcie do Treblinki
    opowie wam tam cisza zielona, złotawa lub biała
    niezliczone opowieści
    o życiu wzbronionym, niemożliwym – odebranym
  5. jedźcie do Treblinki
    spójrzcie, jak czas tam stanął
    grzmiące milczenie umarłych
    kamieni na model ludzkich postaci w tej głuszy
    jedźcie do Treblinki odczuć to przez chwilę –
  6. jedźcie do Treblinki
    zasadzić kwiat gorącą łzą, westchnieniem ludzkim
    przy jednym z kamieni upamiętnienia zgładzonych
    ich popiołami i prochem
  7. Oni czekają na was w Treblince
    byście przyszli, wysłuchali ich opowieści unoszących się
    w tej ciszy
    przynieście Im za każdym razem
    wieść o trwaniu waszego życia wtedy zabronionego
    o miłości ożywiającej
    jedźcie do Treblinki poprzez wszystkie pokolenia
    nie zostawiajcie Ich samotnych –