Alfred Marceli Galewski urodził się ok. roku 1900 w Łodzi, pochodził z zamożnej i całkowicie zasymilowanej rodziny. Z wykształcenia inżynier elektryk, absolwent Politechniki Warszawskiej, kapitan Wojska Polskiego. Był jednym z głównych pracowników warszawskiej centrali żydowskiej organizacji charytatywnej CENTOS. Został deportowany z Warszawy do Treblinki, gdzie wyselekcjonowano go do pracy i mianowano starszym obozu (Lageralteste). Był zaangażowany w konspirację obozową i pomagał w planowaniu buntu. Cierpliwy, uważny, miał zdolności organizacyjne. Uciekł po powstaniu razem ze znajomym Żydem. Jednak po kilku kilometrach poczuł, że nie jest zdolny do dalszej ucieczki, zażył truciznę, którą miał w kieszeni, zasłabł i zmarł na miejscu.
